Veel mensen zullen gisterenavond met een dubbel gevoel naar huis zijn gegaan na de studiedag Moet er nog inhoud zijn? Erfgoed en crowdsourcing in Mechelen. Veel boeiende verhalen gehoord. Kon ook moeilijk anders met zo’n mooi, zeg maar indrukwekkend programma. Sprekers waren onder meer Clo Willaerts, Jasper Visser (Nationaal Historisch Museum – Nederland), Jan Seurinck (Flanders DC, ex-VIOE) en Kristof Michiels (M HKA, ex-Cultuurlab). Nico Wouters (SOMA) was de dwarsligger van dienst.
Hoe kan een erfgoedinstelling haar publiek tot coproducent promoveren? De aardig gevulde zaal werd gebombardeerd met mogelijkheden, voorbeelden, waarschuwingen en massa’s tips & tricks. Het ging over de Nationale Automatiek in Nederland bijvoorbeeld, de historische trekmuur moet oer-Nederlandse alledaagse objecten, en over The Itch of the Golden Nit, van Tate en Aardman Animations.
De zaal kreeg meer dan een glimp te zien van hoe overmorgen eruit zal zien. Maar wat morgen? Buitenlandse voorbeelden staan qua budget en beleid meestal net iets te ver af van de Vlaamse realiteit. Veel interessante Vlaamse crowdsourcing-voorbeelden om zich aan te spiegelen zijn er niet. Het Huis van Alijn met zijn taggingproject – en dan ben je ongeveer uitgepraat.
In de wandelgangen merkte je het meteen. De meeste Vlaamse erfgoedinstellingen zijn technologisch noch organisatorisch klaar voor sociale media en crowdsourcing, laat staan dat er binnen hun organisatie een voldoende groot draagvlak voor is. Om te gaan experimenteren is er te weinig tijd, te weinig geld. Er is, denk ik, dringend nood aan een zeer praktijkgericht steunpunt, een plaats waar erfgoedinstellingen advies en begeleiding kunnen vragen.
De aanzienlijke belangstelling voor de studiedag maakte in ieder geval opnieuw duidelijk dat de sector wakker is geworden. De Vlaamse erfgoedorganisaties hebben de sociale media ontdekt. Op 8 december gaf ik bij FARO een presentatie erfgoed en sociale media voor de Vlaamse erfgoedcellen en ook daar was de belangstelling groot. We merken het ook aan de vragen die we met Marketing en Cultuur krijgen. Iets meer dan een jaar geleden konden we Escala (Syntra) ervan overtuigen een opleiding sociale media voor musea, erfgoed en toerisme te organiseren. De eerste sessie zat binnen de kortste keren vol. Ondertussen heb ik al vijf van die opleidingen gegeven, en die waren zonder uitzondering volzet. Een van de opleidingen gaf ik trouwens aan de Mechelse dienst Erfgoed en Toerisme. Liesbeth De Ridder van de Erfgoedcel Mechelen trekt daar nu volop aan de kar. Zij was het die de studiedag van gisteren opzette.
Marketing en Cultuur 
Ben even gaan kijken naar de Nationale Automatiek en opvallend wel hoe weinig comments er staan op de website. Het is dus niet zo evident. De vraag is natuurlijk ook wat je verstaat onder producent en of sociale media daarvoor wel het geschikte medium zijn? Sociale media zijn toch vooral gericht op netwerking en communicatie en hebben een groot “be part of the community”.
De sociale media versterken de communicatie.
Het probleem ligt dus zoals steeds aan de bron en niet enkel bij financiën en infrastructuur.
Wat is ons verhaal?
Moet er nog inhoud zijn?
Ja dus: veel meer inhoud en veel betere inhoud. Mensen luisteren nu eenmaal nog altijd zeer graag naar een goed verhaal en het zal misschien inspirerend werken.
En het moet authentiek lijken want het is een gouden regel dat sturing niet werkt binnen de sociale media.
Iets wat er te dik opligt bij bijvoorbeeld De nationale automatiek.
Of zoals Kelly Bernstein van het Brooklyn Museum antwoordde op de volgende vraag:
– How did you make twitter a succes for your museum
By moving it away from the communication department